1941-1945
Oprichting
In de loop van 1940 werd door de heren Smit en Verhoeven uit de Veerpolderstraat 56/64 het initiatief genomen tot oprichting van een voetbalvereniging in Arnhem-Zuid. Smit had zijn voetballeven liggen bij RKHVV en Verhoeven had zijn sporen verdiend bij SML, destijds spelend aan de Amsterdamseweg (dertiger jaren). Toen de materialen (doelpalen/netten/ballen) waren aangeschaft en de naam van de vereniging (Oluympia) was vastgesteld en verdere acties zouden worden ondernomen, kwam de bezetter met de mededeling dat elke nieuwe vereniging alleen toestemming krijgt tot verdere ontplooiing, indien een handlanger van de Nazi’s (lees NSB) in het bestuur vertegenwoordigd was. Men was kennelijk bank dat onder dit mom andere activiteiten (lees verzetsdaden) zouden worden georganiseerd. Dat was voor beide heren niet acceptabel en in onderling overleg werd besloten dit initiatief in de ijskast te laten liggen tot betere tijden. Alle aangeschafte materialen werden opgeslagen in de Sacramentskerk.
1945-1950
Toen in 1945 de voetbalvereniging Zuid Arnhem was opgericht, werden door de toenmalige pastoor van de Sacramentsparochie, bevreesd dat katholieken zich zouden aansluiten bij een neutrale vereniging, de heren Smit en Verhoeven eind 1945 benaderd om hun initiatief van 1941 weer tot leven te brengen. Bij navraag aan de pastorie, bleek dat de opgeslagen materialen, waren afgestaan aan de RK activisten, leden van Zuid Arnhem. Omdat de naam Oluympia niet meer acceptabel was voor de KNVB moest een andere naam worden gekozen en kwam men uit op Arnhemia. De eerste statuten, die in 1941 reeds waren gedrukt, werden onveranderd als leidraad genomen. Meteen deden zich al problemen voor met andere inmiddels opgerichte RKverenigingen, waaronder de Verkennerij. Beider activiteiten waren nl. op zaterdagmiddag. Omdat twee verenigingen dienen niet uitvoerbaar was moest er oplossing gevonden worden. In een vergadering ten huize Verhoeven, Veerpolderstraat 64, werd uiteindelijk besloten welke activiteit de voorrang kreeg. De 3 broers Verhoeven werden ’s avonds laat uit bed gehaald om als eersten een keus te maken. De oudste koos voor de Verkennerij, de twee anderen kozen voor voetbal. De vereniging begon haar activiteiten op het terrein aan de Huisssensestraat, achter de Don Bosco school. De gangen van de school werden gebruikt als kleedlokaal. Later kon het barakkenkamp gebruikt worden. Dit kamp was gebouwd om onderdak te bieden aan de bouwvakkers, die aan het werk waren om alle vernielde woningen uit de oorlog op te bouwen Het veld was zeer slecht. Het hoogteverschil tussen de ene lange zijde en de andere bedroeg meer dan 40 cm. De bond dreigde het veld af te keuren. Daarop werd besloten de leden te mobiliseren om te helpen bij het egaliseren van het terrein. Met de inzet van een groot aantal leden is dat gelukt. De grote fout werd toen gemaakt om de zandvlakte die toen was ontstaan, met een wals aan te drukken. Dit werd echter gedaan zonder overleg met ter zake kundige mensen. De grond werd helemaal dicht gewalst, het water kon niet meer weg en bij de eerste de beste regenbui kon je beter zwemmen dan voetballen. Met alle gevolgen van dien voor de Don Bosco school.
1950-1964
De school trok haar medewerking in en toen moest gezocht worden naar een nieuwe omgeving, dat werd gevonden op het terrein van boer Van Manen, dat lag op het terrein, waarop later Sporthal de Bakenhof staat. De kleedruimte was in eerste instantie een vrachtwagen van het leger. Het terrein lag in het verlengde van de Huissensestraat. Voordat er gevoetbald kon worden, moesten eerst de koeienflotsen worden geruimd. Na enige tijd was er geld om een eigen kleedruimte aan te schaffen. In Nijmegen kon een bouwpakket van betonpalen en platen worden gekocht, die met eigen leden werd opgehaald en uiteindelijk in elkaar gezet. Het waslokaal werd achter het kleedlokaal gevonden, in de openlucht, alleen de wanden dienen als bescherming tegen de wind. Pomp en enkele wasbakken dienden daarvoor. Tussen 1955 en 1958 had de vereniging geen veld meer, omdat de huur van het terrein aan de Huissensestraat door de boer was opgezegd, omdat hij teveel last had van de jeugd. De vereniging was verplicht om alle uitwedstrijden te spelen. Na enkele jaren kwam men met Sempre Avantie overeen om alle thuiswedstrijden daar te spelen. 1957 werd Arnhemia als omnivereniging (voetbal/handbal/gymnastiek) verdeeld in drie zelfstandige takken met eigen bestuur en financiele middelen. De toenmalige voorzitter (Ter Woorst) heeft de aanzet gegeven tot de huidige vereniging en de officiele clubkleuren. Hij kwam uit Tilburg, dus u weet u nu waaraan Arnhemia de clubkleuren heeft verdiend. De toenmalige clubkleuren rood shirt met witte manchetten en kraag moesten plaatsmaken voor het rood, wit, blauw gestreepte tenue van Willem II. Vanaf 1959 kon weer gebruik worden gemaakt van het veld aan de Huissensestraat.
1964-1968
In de loop van 1964 werd de veldnood zeer groot, door de grote aanwas van jeugdleden, aangetrokken door de vele activiteiten, die je jeugdcommissie toen ontplooide (jeugdkampen, zaalvoetbal etc). Omdat de prestaties van het eerste elftal steeds beter werden, dreigde voor de gemeente Arnhem het schrikbeeld van een KNVB vereniging op een accommodatie die een antireclame was voor de gemeente Arnhem. Daarop werd het initiatief genomen om te komen tot een voorlopige accommodatie aan de Waterlelielaan, ingang tussen 2 flats ter hoogte van de Zwanebloemlaan. Daar werden twee velden aangelegd en de vereniging kocht een houten kleedlokaal met 4 kleedkamers met douches en een scheidsrechterskleedlokaal. Tegelijkertijd werd gestart met de aanleg van het huidige sportcomplex (sportpark de Bakenhof).
1968-1973
Het gebouw op sportpark de Bakenhof werd kaal opgeleverd en moest uit kostenoverwegingen door eigen leden worden afgemaakt. De toenmalige jeugd, geinspireerd door de jeugdleiding zorgde voor het schilderswerk en in het schoon opleveren van het geheel. Het houten kleedlokaal aan de Waterlelielaan is na gereedkomen van de Bakenhof, overgenomen door de afd. handbal en later overgedaan aan Oranje.
